 |
|
Kaładyry
Adčuvańnie lohkaha nierašučaha dotyku da majho plača prymusiła adarvacca
ad biessensoŭnaha ŭhladańnia ŭ šery asfalt za tralejbusnym vaknom.
Pobač stajaŭ dziadźka siaredniaha vieku, čakajučy, pakul ja źviarnu na
jaho ŭvahu. Dźvie sekundy ŭvahi jaho, mahčyma, nia nadta zadavolili,
ale pierad maimi vačyma znoŭ pabiehli biełyja linii darožnaj raźmietki.
— Tabie... na roznych...
Jamu było ciažka havaryć. Doŭha vybirajučy patrebnyja vyrazy i robiačy
vialikija paŭzy pamiž imi, jon praciahvaŭ svaju nietaropkuju havorku.
— Tabie na roznych tam festach lepiej nie źjaŭlacca. Tamu što tvaje...
Tvajo, tvajo...
Uźnikła praciahłaja paŭza.
Mahčymych varyjantaŭ «majho» było nia vielmi šmat.
Ale praha adnaznačnaha adkazu na pytańnie pieramahła:
— Što majo?
— Usio tvajo.
— A pry čym tut festy?
— Tjebie łučšje tam nie pokazyvatsia. Łučšje nie pokazyvatsia...
Takim čynam, kali ty — chłopiec, maješ doŭhija (nu, voś da plačej —
samaje toje) raspuščanyja vałasy, apranuty ŭ čornuju kurtku z vysokim
adhornutym kaŭniarom i vysokija prykmietnyja hryndery, to ty maješ usie
šancy stać abjektam pilnaj uvahi kaładyroŭ, jakija mohuć apynucca
pablizu. Paśla ty pačuješ, ci, prynamsi, adčuješ miž realnych słoŭ
słovy pra toje, jaki ty apošni apuščany mudak u ichnych vačoch i jak jany
nienavidziać roznych admarozkaŭ. Nia važna, da jakoj hramadzkaj płyni ty
naležyš, nia važna, što jašče dźvie chviliny tamu ty spakojna sabie dumaŭ
pra vaśmidziesiacibitavyja liki ŭ steku sapracesara. Ty — urod.
Bo tak ličyć kaładyr.
Kaładyry majuć proćmu biazhłuzdych stereatypaŭ, u jakija ščyra
vierać. Jany staviać siabie našmat vyšej za ciabie. Ale niahledziačy na heta,
jany ŭsio-tki trochi ličacca z tvaim pravam na ŭłasny ŭnutrany śviet.
Prynamsi robiać vyhlad. Ale časta ŭ ich heta nia vielmi ŭdała atrymlivajecca.
Choć časam źviartajucca jany da ciabie pa-biełarusku...
Kaładyry nie žyvuć u adzinocie. Źbirańnie kaładyroŭ u hrupy —
davoli častaja źjava. Paśla siabie jany zaŭsiody pakidajuć dosyć prykmietny
śled. Nie chapaje tolki podpisu: «Tut byli kaładyry». Ale i jon
praź niekatory čas vystupaje na brukavanym šlachu, pa jakim kaliści jany
išli.
Kaładyry stukajuć pa batarei ŭ čatyry hadziny ranicy.
Kałydyry vyrazajuć vialikija dzirki ŭ asfalcie, kab zalapić ich tydni praz
try.
Kaładyry kładuć asfalt i malujuć raźmietku abaviazkova ŭ
hadziny-pik.
Kaładyry na całkam biełaruskamoŭnych talončykach pišuć
«250 rublej».
Kaładyry raźbivajuć lichtary ŭ dvaroch, spadziejučysia zastacca
niezaŭvažanymi.
Kaładyry vykručvajuć lampački ŭ padjezdach, kab paśla pradać ich za
vuhłom taho ž domu.
Kaładyry vypalvajuć knopki ŭ lifcie i pakidajuć pobač svaje biazhłuzdyja
aŭtohrafy.
Kaładyry prymušajuć usie susiednija kvatery (a nižnija — asabliva
staranna) słuchać ichnyja ŭlubionyja «Ruki ŭvierch».
Kaładyry prapanujuć tabie źmianić svoj źniešni vyhlad tolki tamu,
što «niefarmat».
Kaładyry prymušajuć ciabie źmianić svoj źniešni vyhlad tolki tamu,
što «niefarmat».
Kaładyry...
Kaładyry.
Ścieražysia kaładyroŭ.
Nie rabisia kaładyrom.
17.04.04
Kamentary
Hladzieć usie kamentary ŭ Coredump
Usiaho kamentaroŭ: 3
Антоша АвярдоZ
22.09.2004
21:02:18 |
Чаму "Каладыры"? Мне здаецца было б больш файна - "Калдыры"... |
zedlik
23.09.2004
09:33:02 |
Гэтае слова аднойчы было пачутае адным маім сябрам недзе далёка на поўнач ад цэнтру Беларусі. Было пачутае няправільна, але пасьля прыжылося і вылучылася як асобнае слова. З уласным значэньнем. Больш прамым і цьвёрдым у параўнаньні з «калдыром». |
Дзед-барадзед
26.11.2005
21:27:44 |
На Гомельшчыне такiм пэуная назва - ГОПЫ... |
|
|
|
|
|
|
|
